Description

Το σκεύασμα χρησιμοποιείται τόσο προληπτικά όσο και θεραπευτικά.

Στις περιοχές με υψηλό κίνδυνο μόλυνσης όπως είναι οι χώρες της λεκάνης της Μεσογείου η χορήγησή του συνίσταται να γίνεται για 30 μέρες (χορηγείται μία φορά ημερησίως) τους μήνες Οκτώβριο, Φεβρουάριο, Ιούνιο.

Χρησιμοποιείται επίσης στην θεραπεία σκύλων που πάσχουν από το νόσημα αλλά σε ήπια μόνο περιστατικά.

Θεραπευτικές ενδείξεις προσδιορίζοντας τα είδη ζώων

Ενεργητική ανοσοποίηση για να μειωθεί ο κίνδυνος ανάπτυξης ενεργού λοίμωξης και
κλινικά εκδηλωμένης νόσου μετά από επαφή με την Leishmania infantum.

Η αποτελεσματικότητα του προϊόντος έχει αποδειχθεί σε σκύλους που υποβλήθηκαν σε πολλαπλή φυσική έκθεση στο παράσιτο σε περιοχές με υψηλό μολυσματικό φορτίο.

Αξιολόγηση της κλινικής προόδου της λεϊσμανίασης σε σκύλους στα αρχικά στάδια της νόσου (σκύλοι με χαμηλά έως μέτρια θετικά επίπεδα αντισωμάτων και ήπια κλινικά
σημάδια όπως περιφερική λεμφαδενοπάθεια ή βλατιδώδης δερματίτιδα).

Αντενδείξεις

Να μη χορηγείται σε σκύλους με γαστρεντερικά προβλήματα όπως γαστροεντερική αιμορραγία, μηχανική απόφραξη ή διάτρηση. Να μη χρησιμοποιείται σε περίπτωση υπερευαισθησίας στη δομπεριδόνη ή σε κάποιο από τα έκδοχα. Να μη χρησιμοποιείται σε ζώα με υποφυσιακό όγκο που εκκρίνει προλακτίνη. Η δομπεριδόνη μεταβολίζεται στο ήπαρ, επομένως δεν πρέπει να χορηγείται σε ζώα που πάσχουν από ηπατική ανεπάρκεια.

Δοσολογία και τρόπος χορήγησης

0.5 mg/ kg σωματικού βάρους την ημέρα, ισοδύναμο με 1 ml Leisguard /10 kg σωματικού βάρους, ένα. ημερησίως, για 4 συνεχόμενες εβδομάδες.

Το Leisguard χορηγείται είτε αναμεμειγμένο με την τροφή ή απευθείας στο στόμα. Για να εξασφαλιστεί η χορήγηση της σωστής δόσης, το σωματικό βάρος πρέπει να υπολογίζεται με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ακρίβεια.

Ανακινήστε καλά πριν τη χρήση

ΦΥΛΛΟ ΟΔΗΓΙΩΝ ΧΡΗΣΗΣ

Υπάρχουν διάφορες συνιστώμενες δόσεις:
A) Για να μειωθεί ο κίνδυνος ανάπτυξης ενεργού λοίμωξης και κλινικά εκδηλωμένης νόσου μετά από επαφή με Leishmania infantum, Σε οροαρνητικά ζώα που δεν έχουν εκδηλώσει ποτέ κάποιο σύμπτωμα της Leishmania spp. (λεϊσμανίαση), αλλά ζουν ή ταξιδεύουν σε ενδημικές χώρες, θα πρέπει να προγραμματιστούν αγωγές με δομπεριδόνη, λαμβάνοντας υπόψη το εύρος διακύμανσης του επιπολασμού της νόσου (του γένους Phlebotomus spp) στη γεωγραφική ζώνη της περιοχής ή προορισμού του ασθενή.

Σε περιοχές με υψηλά επίπεδα επιπολασμού ή με μεγάλη χρονική περίοδο μόλυνσης, θα πρέπει να χορηγείται μια αγωγή κάθε τέσσερις μήνες. Στις μεσογειακές χώρες, συστήνεται θεραπευτική αγωγή κατά τους μήνες Ιούνιο, Οκτώβριο και Φεβρουάριο. Σε περιοχές με χαμηλά επίπεδα επιπολασμού, μια αγωγή στην αρχή της μολυσματικής περιόδου και μια άλλη μετά το τέλος είναι επαρκής.

Σε όλες τις περιπτώσεις η θεραπευτική στρατηγική πρέπει να καθοριστεί από τον θεράποντα κτηνίατρο σύμφωνα πάντα με την τοπική επίπτωση της νόσου και την προσωρινή παρουσία λοιμωδών φορέων.

B) Για την αξιολόγηση της κλινικής προόδου της λεϊσμανίασης σε σκύλους στα αρχικά
στάδια της νόσου. Η θεραπεία πρέπει να αρχίσει αμέσως μετά τη διάγνωση συντελώντας έτσι στον
αυτοπεριορισμό της νόσου. Η θεραπεία με το Leisguard μπορεί να επαναληφθεί , όπως απαιτείται σύμφωνα με την κλινική και ορρολογική παρακολούθηση του θεράποντα κτηνιάτρου.